Louis van Dijk is Cor Bakkers ‘grote idool’, Louis van Dijk is ook mijn grote idool, al zo’n jaar of veertig. De eerste keer dat ik hem hoorde spelen was in Delft. Daar begeleidde hij de Belgische zanger Miel Cools. Die kwam als eerste op en toen hij op het podium het applaus van het publiek in ontvangst nam liep Louis –onopvallend haast- achter hem langs; met een uitstraling van ‘let vooral niet op mij’, ging zitten achter de vleugel en… speelde de sterren van de hemel. Zo mooi had ik denk ik nog nooit iemand horen spelen, 1973 zal het geweest zijn.
In 1977, aan de vooravond van de geboorte van onze oudste dochter, hoorden we in Den Haag, in Theater Dilligentia, Louis van Dijk & Jules de Corte op twee vleugels. Veel mensen kennen Jules de Corte niet anders dan als zanger van het lied ‘Ik zou weleens willen weten’. Hij heeft echter veel meer gecomponeerd. Ooit hoorde ik Louis van Dijk op een koffieconcert een prachtig stukje spelen, dat bij navraag een hele vroege compositie van Jules de Corte was: ‘dix-huit ans’ heet het; hij had het op zn achttiende gecomponeerd. Het staat op een mini-CDtje als bijlage bij het boekje ‘Speelman’ dat Hans Bouma over Louis van Dijk heeft geschreven. Verder is het nummer bij mijn weten nooit uitgebracht. Toen mijn derde dochter Sanneke, aan de arm van haar vader de trouwzaal binnenkwam, klonk die muziek.
Op de LP Aquarelles speelt Louis muziek die hij schreef, geïnspireerd door de schilderingen van zijn overleden vrouw Hilda. Er staan prachtige stukken op, onder andere een fuga die hij overigens volgens mij zo uit zn mouw tovert. Er zijn maar weinig mensen die dat kunnen.
Ik prijs mijzelf gelukkig dat ik de concerten heb bijgewoond van Louis samen met de pianist Daniel Waijenberg, in het Concertgebouw, in de jaren 80. Op een van de LP’s van die concerten staat het Rondo in A van Franz Schubert voor quatre-mains. Ik ken het stuk van die LP en heb het zelf ooit gespeeld met mijn toenmalige pianoleraar.
Louis van Dijk is behalve een meester-pianist ook een meester begeleider. Prachtig voorbeeld daarvan is natuurlijk de tijd dat hij samen met Ramses Shaffy en Liesbeth List optrad in Shaffy Chantant. Hij excelleert als pianist, maar geeft altijd weer de ruimte aan degene die hij begeleidt. Ik kan eindeloos luisteren naar ‘Zo hoog in de hemel’ of naar ‘Duet’, beide op de LP Shaffy Chantate, ergens uit de jaren 70.
Op het concert met Cor Bakker in het Nieuwe de la Mar Theater speelde Louis een compositie van hemzelf, waarop Ivo de Wijs een tekst heeft geschreven. Het nummer heet ‘Hoop’ en ooit heb ik het horen zingen door Jenny Arean, die een aantal jaren geleden samen met Louis van Dijk een programma had. Het is van een zeldzame schoonheid. Nu was er geen Jenny Arean en las Cor Bakker de tekst voor. Ik kan het niet laten horen want bij mijn weten is het nergens opgenomen
Er is zoveel moois dat ik zou willen laten horen, moeilijk om te kiezen.
Het wordt een stukje van bovengenoemde LP Aquarelles.
Omdat ik er zo blij van word als ik het hoor.