In de kerken die ik bezoek tijdens mijn reis naar de Allier, zie je bijna altijd een beeltenis van de Heilige Rochus. Hij is de patroon van de pelgrims. Het gaat hier om Rochus van Montpellier, die leefde in de 14e eeuw. Hij gaf zijn bezittingen weg aan de armen en ging op reis naar Rome. In die tijd woedden er vaak pestepidemieën en wanneer Rochus in zo'n gebied kwam bleef hij daar om de zieken te verzorgen. Uiteindelijk wordt hij zelf getroffen door de pest en hij trekt zich terug in een bos. Het verhaal gaat dat een hondje hem daar elke dag een stuk brood brengt. Uiteindelijk geneest hij van de pest en gaat terug naar huis. Rochus wordt afgebeeld als pelgrim, met een staf en buidel en vaak ook met een Jacobsschelp. Met zijn hand tilt hij zijn kleding op waardoor de pestbuil op zijn been zichtbaar wordt. Aan zijn voeten zit het hondje, soms met een homp brood in zijn bek.
RSS-feed