TOM LEHRER

wie kent dat ook?...
…dat er bij alles wat je doet een liedje in je hoofd opkomt?
Ik heb dat.
Vanmorgen zette ik het raam van de slaapkamer open.
Het is –voor de verandering- prachtig helder winterweer, een onbewolkte lucht en matige vorst. Dan plopt als in een flipperkast in mijn hoofd omhoog:
‘In winter, the bedroom is one large ice-cube
and she squeezes the toothpaste from the middle of the tube…
 
Het is een regel uit een liedje van Tom Lehrer, een Amerikaanse professor aan Harvard University, die ook een carrière als cabarettier had in de jaren 50 en 60 van de vorige eeuw. De regels komen uit ‘She’s my girl’.
In zijn introductie op de LP ‘an evening wasted with Tom Lehrer” leidt hij dit liedje in met de woorden: ‘and now a love-song’ en voegt toe dat het typerende voor dat genre is dat “hoewel de man die wordt bemind is “alcoholic, anti-social, physically repulsive or just plain unsanitary, nevertheless he is hers and she is his and like that..”
En dan volgt een opsomming van haar gewoontes:
her hairs in the sink, have driven me to drink,
she makes coffee that tastes like sham-POO
maar –nevertheless- hij houdt van haar..
 
Over Tom Lehrer gesproken..
In de jaren 60 kende ik veel van zijn liedjes uit mijn hoofd.
Over het Kerstfeest dat, -with its spirit of giving- ons allemaal de gelegenheid geeft om ons te bezinnen op dat waar we allemaal ten diepste in geloven, “I refer of course to MONEY” en dan volgt het lied met teksten als ‘even though the prospect sickens, brother here we go again..”
 
Of the Vatican Rag: “Ave Maria, gee it’s good to see ye”
 
En een lied naar aanleiding van een biografie van Alma Mahler:
“a woman who managed to acquire in her lifetime as lovers practically all of the top-creating men in Central Europe..”
 
Tom Lehrer… wie kent hem nog?
Heel soms ontmoet ik nog weleens zo iemand, maar sporadisch.
Gelukkig is daar altijd nog mijn vroegste jeugdvriendin  die ik ten allen tijde kan bellen en die moeiteloos aanvult waar ik haper.